DOCU.
Leven in Verlengingen
“Leven in verlengingen” is het aangrijpende verhaal van Tore Sercu, zoon van psychologe Ilse Vanbrabant en van regisseur en acteur/regisseur Mathias Sercu, en broer van Jade. Tore leeft al ruim 3 jaar 'in verlengingen'. Hij kreeg de diagnose van een agressieve en ongeneeslijke kanker: plasmablastair myeloom. Tore werd al snel 'terminaal verklaard'. Nu, 3,5 jaar later balanceren Tore en zijn gezin voortdurend tussen bewust afscheid nemen en bewust leven.
Regie, Camera - Een programma van Boundbreakers voor VRT1
In de pers:
-
****
"Ergens voelt het gênant, voyeuristisch, grensoverschrijdend om hier getuige van te zijn. Je vraagt je af wat je te zoeken hebt in het leven van een hecht gezin dat door zo’n crisis ging. Maar je beseft als kijker net zo goed dat je naar iets unieks aan het kijken bent. Ze zijn immers zeldzaam, de mensen die als ervaringsdeskundige vertellen over de dood aan de deur, die vandaag samenvatten wat ze gisteren geleerd hebben. Zo wordt het een document met universele waarde."
-
“Het is een even hartverwarmend als hartverscheurend portret, mét een fraai neveneffect: de kennis dat we ons op de weg naar het finale voorland maar beter toewijden aan alles wat mooi, teder en waardevol is.”
-
*** 1/2
“leven in verlengingen is een intiem portret met tribuneplaatsen een voorschot op een onafwendbaar rouwproces”
Chelsea’s Blues (2023)
Chelsea werd niet lang na haar geboorte in een jeugdinstelling geplaatst. In 'Chelsea's blues' gaat ze op bezoek bij mensen die belangrijk zijn voor haar: haar jeugdrechter, de zorgboer waar ze vaak ging werken, haar vroegere buurvrouw, haar beste vriendin, haar vader...
Camera, Regie, montage - Een productie van Parcoeur
In de gesprekken met hen probeert ze iets meer te weten te komen over wat er in die eerste jaren van haar leven is gebeurd. En over wie ze nu is en wie ze wil worden.'Chelsea's blues' is een biografische documentaire van Chelsea Smekens Demedts, Danny Keuppens (regie), Warre Keuppens (regie, camera, montage) en Tom Gaublomme (muziek), in het kader van het Life Story Work-project van CANO en VUB.
Chelseas Blues won de prijs voor beste documentaire op Filmfestival Tegenestroom
“Eigenschappen die
deze documentaire kenmerken, zijn: de alledaagsheid van het verhaal (in de zin dat niets wordt uitvergroot, maar wordt gepresenteerd zoals het is), vertrouwelijkheid, ontroering, zin voor detail (veel ligt besloten in de
kleine dingen) en een bijna onvermijdelijke sympathie voor het centrale personage. Het mooie is bovendien dat de flm, niettegenstaande alle drama, positief overkomt.”
Zone(n)050 (2021)
In Ledeberg – ‘politiezone 050’ – is er een groep jongeren die elkaar ontmoeten in het Keizerpark of op het Centrumplein. Over sommige van hen wordt gezegd dat ze drugs gebruiken, dat ze dealen, dat ze feiten plegen… Een eenzijdig verhaal.In ‘ZONE(N)050’ krijgen deze jongeren een stem en vertellen ze de andere kant van het verhaal. Over de problemen waar zij mee te maken hebben, over hoe moeilijk het kan zijn om op te groeien en op het juiste pad te blijven, over hun dromen. Even eenzijdig, even waar. ‘ZONE(N)050’ is een documentaire over zonen, soms afwezige vaders en supermama’s.
Camera, licht, montage
The August Project (2018)
At the end of August 2018 UntitledXXI welcomed six young artists, three Americans (Connecticut, Michigan, Milwaukee), a Brit (Brighton), a Scot (Glasgow) and a Belgian (Ghent). They met for the very first time, they painted for five days in a setting in the historical center of Ghent, they ate, drank, talked about art, and they were filmed by two young filmmakers from dawn till the moment they dived under the sheets.
Camera, Regie, montage